یکی از کالاهای صادراتی که ایران فروشنده آن است، سنگ گچ می باشد که در مناطق مختلف درجه خلوص متفاوتی دارد. بالاترین عیار تعیین شده برای این کانی در کشور، 98 است که در معادن شهر سمنان می توان یافت.
سنگ گچ یکی از کانی های رسوبی است که حاصل تبخیر آب شور دریاها و رسوب گذاری نمک های محلول در آب می باشد. اگر چه امروزه یکی از فراوان ترین مواد معدنی است که به صورت لایه های عظیم در پوسته زمین وجود دارد، اما پروسه تشکیل آن میلیون ها سال زمان برده است. به همین دلیل برداشت بی رویه و غیر اصولی آن تنها به استناد فراوانی آن، توجیه پذیر نیست.
این ماده معدنی طبیعی به صورت خام و پخته قابل استفاده در صنایع متعدد می باشد. به همین سبب از ارزش تجاری و صادراتی برخوردار است. نوع خام آن در ساخت سیمان و همچنین برای از بین بردن شوری خاک های زراعی کاربرد داشته و نوع پخته آن در صنعت ساختمان و بسیاری از صنایع دیگر مصرف می شود.
هدف از پخت سنگ گچ در کارخانه، تبخیر تعداد مشخصی از مولکول های آب شیمیایی و بر هم زدن پایداری طبیعی آن می باشد. به این ترتیب پس از پودر شدن، تمایل شدیدی به جذب آب و بازگشت به حالت اولیه خود یعنی همان سنگ گچ دارد. علت این که از گچ به عنوان مصالح ساختمانی یاد می شود، مصرف فراوان آن در مراحل ساخت پروژه های ساختمانی است.
در سال های اخیر قطعات پیش ساخته گچی شامل پانل ها و تایل ها وارد عرصه ساخت و ساز گردیده اند که با استقبال مصرف کنندگان مواجه شده اند.
هم اکنون سنگ گچ  به بسیاری از کشورها نظیر عراق، افغانستان، کویت، عمان، امارات، ارمنستان و آذربایجان صادر می گردد. شهر سمنان ذخایر عظیمی از سنگ گچ سفید با عیار بالا دارد. به تایید آزمایشگاه های معتبر، خلوص این سنگ گچ تا 98 درصد می باشد.